vorige

volgende

BEELDTAAL GEWASFORMATIES

Silbury Hill, 29 april 2011.

Silbury Hill formatie. © Oliver Morel

Vernieuwing.

Bij een eerste beschouwing van deze formatie valt me op dat de figuur zowel in het ontwerp als in de uitvoering een zekere perfectie mist. Het leidt me tot gedachten aan overeenkomst met een muurschildering die ik ongeveer een halfjaar geleden heb gemaakt in het Belgische "spookdorp" Doel, bij Antwerpen. Op deze muurschildering kom ik straks terug.

Het is vrij eenvoudig vast te stellen dat de figuur, die op de geometrie van de levensbloem gebaseerd lijkt te zijn, over zes parten (of maansikkels) beschikt. De bijzonderheid hier is dat de zes parten blijken gemarkeerd met kenmerken. Er zijn drie verschillende kenmerken in het spel. Ten eerste; potentie. Ten tweede; begrenzing. Ten derde; vervulling. Deze begrippen zijn in de eerste plaats associatief, als het ware benaderend, en kunnen eventueel door andere worden vervangen.

       
Links; potentie   Midden; begrenzing   Rechts; vervulling

Ieder kenmerk komt twee keer voor, zodat er drie keer twee gelijke parten te vinden zijn. Binnen een zesvoudige structuur als deze zou het optimaal harmonisch ogen wanneer de parten keurig om en om verdeeld zouden zijn. Helaas is dit niet het geval. Een ontwerp als dit zou daarom gemakkelijk als opzettelijk "minder harmonisch" kunnen worden beschouwd.

      
Links; het oorspronkelijke ontwerp. Rechts; zoals het er harmonischer uitziet.

Wat de uitvoering betreft valt het me op dat de bogen niet strak genoeg zijn uitgevoerd. Met name wanneer we de twee volle parten (vlakken van neergelegd gewas) beschouwen zien we een duidelijk verschil in de breedte van de omhulling. Alsof de makers er moeite mee hebben gehad de precieze hoeken ten opzichte van elkaar te bepalen. Voor een degelijke constructie van de figuur is in feite een hulpcirkel nodig. Door middel van zo'n hulpcirkel kan men vervolgens zes middelpunten voor de secundaire cirkels bepalen. Het spreekt voor zich dat op de tekentafel zo'n hulpcirkel kan worden uitgegumd. In een koolzaadveld wordt dit uiteraard een heel ander verhaal. Voor het overige zijn ook de bogen hier en daar wat hoekig, maar dat kan een logisch gevolg zijn van de posities van de koolzaadplanten in combinatie met hoe ze zijn gevallen.

      
Diagrammen direct ontleend aan de luchtfoto.
Links; verschil in breedtes. Rechts: met denkbeeldige hulpcirkel.

Het is het gemis aan perfectie, zowel in het ontwerp als in de uitvoering, dat mij ertoe heeft aangezet dit artikel te schrijven. Tijdens het maken van de muurschildering in Doel ben ik namelijk met beide euvels geconfronteerd geweest. De formatie wekt me daarom als het ware op, om het verhaal achter deze muurschildering wereldkundig te maken en tevens het creatieve aspect van de formatie te belichten.

De klungelige indruk die van de formatie uitgaat, inclusief de teleurstellende lay (louter gebroken stengels met typische krassen), doet sterk vermoeden dat het om een formatie gaat die door mensen is gemaakt. Toch weerhoudt het me niet het kunstwerk op eventuele bijzonderheden en/of betekenissen te onderzoeken. Het zou voor de gemiddelde graancirkelliefhebber inmiddels voldoende bekend moeten zijn dat het fenomeen in belangrijke mate gaat over creatieve samenwerking met onzichtbare intelligentie. Men mag zich daarom terecht afvragen wat de factor "inspiratie" voorstelt wanneer er sprake is van formaties die door mensen worden gemaakt. Buiten dat treden er ook regelmatig paranormale verschijnselen op in relatie tot de mensgemaakte formaties.

Voor alle duidelijkheid; ik zeg niet dat het een mensengemaakte formatie betreft. Ook niet dat het om een "authentieke" formatie gaat. Ik beweer enkel dat er veel indicaties zijn die sterk doen vermoeden dat het een mensgemaakte formatie betreft.

     
Vergelijking.

Indien ik de formatie vergelijk met de muurschildering zie ik een behoorlijke overeenkomst. Het zegt me echter niet dat de formatie een bewuste verwijzing naar de muurschildering inhoud, maar intrigeren doet de overeenkomst zeker. Over het hoe en waarom van de muurschildering, het volgende…

…Tijdens het graancirkelseizoen van 2010 bracht ik op weg naar Engeland een bezoek aan het havenplaatsje Doel. Ik werd getroffen door het hoog surrealistische gehalte van de locatie en mede op basis van groeiende ontevredenheid met mijn bestaan in Noord Holland, alsook door een influistering, besloot ik op dat moment mij hier te gaan vestigen. Ik neem direct aan dat men over een pioniersgeest moet beschikken om in dit dorp van vernietiging en verval een bestaan op te willen bouwen. Wat is er met de plaats aan de hand? Sinds jaren worden de mensen er uit hun huizen gekocht of anderzijds verdreven door de gemeente Beveren in samenwerking met het havenbedrijf van Antwerpen. Toen de economie nog floreerde lagen er plannen op tafel om het dorp te slopen zodat het naburige containerbedrijf zou kunnen uitbreiden.

Door zowel verzet van de locale bevolking als de instortende economie liep de uitvoering van deze plannen niet helemaal als gedacht. Hoewel inmiddels veruit de meeste huizen zijn verlaten of gesloopt is er nog een handje vol bewoners over dat van geen wijken weet. Het dorp heeft thans het aanzien van een wild west spookdorp. Overal ziet men leegstaande huizen in verval. De griezelige sfeer wordt gecompenseerd door tal van kleurige en vaak geestige muurschilderingen. Om het beeld compleet te maken is er ook nog die gigantische kerncentrale aan de rand van het dorp, die, dag in dag uit, behalve energie ook grote wolken produceert. Er staan megagrote hoogspanningsmasten midden in het dorp die de elektriciteitsleidingen afkomstig van de centrale het land in dragen.

Alles tezamen oefent dit bizarre dorp een sterke aantrekkingskracht op me uit omdat het als het ware model staat voor het einde van de westerse kapitalistische samenleving. Wat ik erop projecteer is de mogelijkheid dat zich te midden van deze puinhoop een alternatieve gemeenschap ontwikkelt. Zo hopeloos als het momenteel ook lijkt, zo noodzakelijk komt het mij voor om er iets dergelijks aan te vangen.

Door mijn idealisme gedreven, leek het me aardig een artistieke bijdrage te leveren die het aanzien van het dorp wat zou opkrikken. Aangezien ik aardig bezeten ben van het graancirlkelfenomeen wilde ik een mooi graancirkelontwerp op een kale muur schilderen. Zo gezegd, zo gedaan! Na wat door mijn archief van gewasformaties gebladerd te hebben besloot ik tot een ontwerp gebaseerd op de levensbloem. Het moest niet al te ingewikkeld worden. Op de één of andere manier kon ik geen duidelijke keuze maken en begon ik een eigen ontwerp dat overtuigend kon doorgaan voor een orgineel graancirkelontwerp…

De aanvankelijke ontwerpschets.

Het ontwerp staat voor vernieuwing. Ik koos ervoor in alle openheid het werk te schilderen aangezien ik me niet kon voorstellen dat ook maar iemand er bezwaar tegen zou maken. Het pand waartegen ik de schildering zou aanbrengen betrof uiteraard een leegstaand en vervallen huis dat op de nominatielijst voor sloop stond, dus wat kon het probleem zijn? De tweede dag waarop ik zojuist weer een fase voltooide, werd ik aangehouden door de politie. De agenten verklaarden dat ze waren benaderd door de eigenaar van het huis en dat ze de opdracht hadden gekregen om op te treden tegen mijn verfoeilijke daad van bekladding van andermans eigendom… Er werd proces verbaal opgemaakt en mijn schilderspullen werden in beslag genomen. Het ergste was nog dat de ladder die ik had geleend, in beslag werd genomen. In mijn ogen is het pure diefstal. De politie geeft maar weer eens het goede voorbeeld!

     
Verschillende fase's van voltooiing. Meest rechts het moment waarop de politie mij verboden heeft verder te werken.

Wat betreft de grieven van de eigenaar, dit betreft het havenbedrijf die alle huizen van het dorp heeft opgekocht met de intentie dit alles te vernietigen. Hoe cynisch wordt het dan om als simpele idealist gestraft te worden voor wat men interpreteert als bekladding… Het betreft in werkelijkheid een wel doordacht kunstwerk waarin schoonheid en harmonie centraal staat. Het is een gratis geschenk aan iedereen die het dorp bezoekt. Maar natuurlijk moest het weer eens gebeuren dat de destructieve machthebbers hun zin zouden krijgen. De schande van de ontwrichting van een gehele leefgemeenschap is inmiddels buitenproportioneel. Ik dacht niet dat de veroorzakers van al deze schade ook maar één enkele bekeuring hebben gekregen voor hun wanstaltige prestaties…

Uiteraard heb ik mijn kunstwerk enige tijd nadien verder afgemaakt, alhoewel toch niet helemaal. De mogelijkheid van eventuele repressie werkt namelijk allerminst motiverend. Wel weer geinig is dat in de tussentijd Moby Dick verliefd is geworden op mijn creatie!

Moby Dick houdt van kunst!

Wat ik door middel van dit voorval wil aankaarten zijn de onderliggende machtsstructuren en processen die tot dit soort absurdisme leiden. De juiste verhoudingen zijn in deze "eindtijd" volkomen zoek. Terwijl het overgrote deel van de bevolkingen het moreel corrupte optreden van schimmige megalomane bedrijven afkeurt, blijkt keer op keer, dat deze immorele macht zodanig groot is, dat ze gemakkelijk wegkomt met grootschalige mens- en milieuvernietiging.

Steeds meer mensen zien in dat we van het op hol geslagen systeem af moeten, nu zo duidelijk haar verwoestende eigenschappen aan het licht komen. Mensen willen dolgraag vernieuwing in de richting van rechtvaardigheid, werkelijke vrijheid, milieuvriendelijkheid, gezondheid, vrede en wat al niet meer. Het grote probleem is helaas dat vaak de juiste acties niet worden ingezet die tot deze vernieuwing zouden kunnen leiden. In geval er wel de juiste acties worden ondernomen, komt het meer dan eens voor dat deze worden tegengewerkt. Hoe kritiek wil men het hebben? En ondertussen wordt veel leed geleden…

Eén van de ergste moeilijkheden is dat de mens, al dan niet collectief, zich afhankelijk heeft gemaakt van het systeem. Zo verleent men het systeem de macht die men tevens zo verfoeit. Deze inconsequente handelswijze, of zelfs levenswijze, kan alleen maar leiden tot een aaneenschakeling van naargeestige gebeurtenissen. Het is nodig dat ieder individu voor zich de balans opmaakt en los komt van de geïnstitutionaliseerde kanker. Een dergelijke daad van zelfoverwinning is zeker mogelijk, en wordt vanuit de geestenwereld ruimschoots ondersteund! Verder volstaat het niet om enkel en alleen los te komen van het systeem. Het is tevens nodig dat men, waar mogelijk, misdragingen aan de kaak stelt.

Aldus heb ik de politieagenten, die mijn daad van onzelfzuchtigheid veroordeelden, erop aangesproken hoe onrechtvaardig hun dienstbaarheid aan de wet in mijn specifieke geval uitgepakte. Het is niet dat ik me veel illusies maak over eventuele gewetenswroeging bij politieagenten, maar enig tegenwicht moet er zijn. Bovendien is er nog zoiets als het onderbewustzijn waarvoor dergelijke communicaties waardevoller zijn dan over het algemeen wordt gedacht. Overigens is het niet mijn bedoeling om mensen te bestrijden die zich aan het systeem hebben verbonden. Het gaat mij er slechts om ze er toe te bewegen weg te komen van het gevaar dat deze nietsontziende moloch veroorzaakt.

Doel vanaf de dijk.

De vraag die thans in mij opkomt, is of er een zekere paranormale sturing is opgetreden die tot de Silbury Hill formatie heeft geleid, zoals die is geworden?
Waar de overeenkomst tussen de muurschildering en de formatie mij aan doet denken, is een bepaald type van paranormale experimenten. Daarbij heeft de ene persoon in afzondering een tekening gemaakt en daarna dichtgevouwen in een envelop gestoken. Een andere persoon, de paranormaal begaafd geachte kandidaat, moet dan vervolgens aan de hand van innerlijke schouwing ook een tekening produceren die zijn helderziendheid bewijst door middel van overeenkomst.

Zou het kunnen dat er een bewuste sturing in het spel is, die gemaakt heeft dat ik me geroepen voelde dit vergelijkend warenonderzoek uit te voeren en wereldkundig te maken? Ik acht het niet uitgesloten dat aan dit artikel nog een tweede deel zal worden toegevoegd. Tenslotte zijn niet alle beeldaspecten van de formatie helemaal doorgenomen.

terug naar graancirkelonderzoek

overzicht-pagina